Stadsgids worden?
Iets voor jou?
Onze stad
Als je in een bepaalde stad opgroeit, realiseer je je niet altijd wat je woonplaats allemaal te bieden heeft. Met mij was dat niet anders tot ik eind jaren negentig van de vorige eeuw met een goede bekende uit Den Haag door de stad liep en hij me vroeg of ik me wel realiseerde dat ik in een bijzonder mooie stad woon. Ik keek om me heen en ging die stad bekijken door de ogen van iemand, die hier niet vandaan komt. Ineens zag ik hoeveel mooie gebouwen en plekjes onze stad kent.
Elk heeft plekje, elk gebouw in onze binnenstad heeft een verhaal en als stadsgids geniet ik ervan om al die verhalen te delen met onze bezoekers.
Soms zijn het bezoekers die vanuit diverse hoeken van Europa komen, en met enige regelmaat zelfs ver daarbuiten, en soms betreft het bezoekers wiens dagelijkse wandeltocht hen langs ons fraaie stadhuis en Gevangenpoort voert maar deze nooit van binnen hebben gezien. Een stadsgids heeft het voorrecht om bezoekers de verhalen en anekdotes te vertellen die onze stad maken tot wat het is. Anderzijds: als stadsgids leer je door de gesprekken met bezoekers ook weer veel.
Hoe word je stadsgids?
Je bent op de eerste plaats geïnteresseerd in de historie van de stad Bergen op Zoom. Wil je bezoekers echt het verhaal van “Berrege” kunnen vertellen, dan vraagt dit wel wat scholing. Recent is deze scholing van nieuwe gidsen aangepast en vooral toegankelijker gemaakt. Als aspirant gids volg je fysieke lessen over twee bijzondere monumenten, 5 lessen over het oude Stadhuis op de Grote Markt en 5 lessen over de Gevangenpoort. De lessen zijn geschreven en worden gegeven door ervaren gidsen. Er hoort ook de nodige zelfstudie bij de opleiding. Dit aan de hand van een boek van Yolanda Kortlever getiteld “Bergen op Zoom in vogelvlucht”.
De cursus start op regelmatige momenten in het jaar. Ervaren gidsen treden vervolgens op als buddy en wijden nieuwe vrijwilligers in, in de kunst van het boeiend vertellen. Is de studie achter de rug dan volgt een proefwandeling waarin de aspirant gids de verworven kennis, maar ook de eigen vertelkunst moet laten zien.
Onze organisatie.
Bij Stadsgidsen Bergen op Zoom zijn zo’n 90 stadsgidsen van alle leeftijden actief als vrijwilliger.
Van 27 april tot 1 november geven zij 6 dagen per week rondleidingen in de monumenten.
Daarnaast zijn er wandelingen in de stad en op de vestingwerken.
Het sociale aspect is ook belangrijk binnen onze vrijwilligersorganisatie. Zo ontmoeten we elkaar regelmatig na het gidsen en worden wetenswaardigheden onderling gedeeld via een digitaal Gidsenjournaal. Ook brengen we gezamenlijk elk jaar een bezoek aan een andere historische stad en laten ons daar … gidsen.
Het sociale aspect is ook belangrijk in onze organisatie. Zo ontmoeten we elkaar regelmatig na het gidsen.
Ook brengen we met elkaar een keer per jaar een bezoek aan een andere historische stad.
Wil je meer weten of met ons kennismaken, neem dan contact met ons op.
Stuur een bericht naar info@stadsgidsen-bergenopzoom.nl of bel 0164-234777.
Wat het gidsen zo de moeite waard maakt: verhalen van gidsen
Bijzondere ontmoetingen in de monumenten
In de Gevangenpoort
Een Française van een jaar of 33-34 kwam binnenwandelen. In haar beste Engels vertelde ze dat ze een reis maakte die haar over-over-over-grootvader in 1747 ook maakte. De man die ze bedoelde werd destijds gedwongen om als soldaat de Noordelijke Franse troepen te steunen in de oorlog die toen woedde en vocht onder andere in Breda ( waar de dame daags tevoren was) en trok vanaf daar in westelijke richting naar Bergen op Zoom. Daar aangekomen schreef hij een brief naar zijn vrouw en vertelde over ‘erbarmelijk omstandigheden in regen en modder bij een kamp bij de dorpen ‘Hooghidde’ (Hoogerheide?) en ‘Woendichgt’ ( Woensdrecht?). De vrouw bracht in al haar wijsheid de brief bij het stadsbestuur van het Noord-Franse stadje Vouziers waar de familie woonde. De jonge Française die voor me stond vond dit verhaal in de archieven van dit stadje en kwam enkele documenten later tegen dat er tal van ‘naamloze’ soldaten om het leven kwamen rondom ‘de onneembare stad Bergen op Zoom’. Aangezien het feit dat haar over-over-over grootvader nooit is terug gekomen van zijn lange en gevaarlijke tocht gaat ze er vanuit dat de man rondom deze plaats is gesneuveld.
De Synagoge
Okee, het is er niet zo griezelig-spannend als in de Gevangenpoort, of statig-chique zoals in het Stadhuis. Ook is het geen ruimte waar wierook wolkt tussen hoge gewelven zoals in de Gertrudiskerk. Het is er stil en het lijkt of zonlicht bang is om er zomaar binnen te vallen.
In de Synagoge geen barokke beelden, geen levensgrote patriciërs-portretten, maar kleine dingen van kleine burgers. Keppeltjes, kandelaars, een verschoten gebedskleed, een paar servetringen. En veel vergeelde foto`s van mensen die niet konden beseffen wat hen te wachten stond. Gek genoeg is dat nog steeds niet te beseffen, zelfs na al die jaren niet. Daarom die vitrines vol zwijgende en tegelijk veelzeggende getuigen. Bij de ingang de plaquettes met namen van de Joodse Bergenaren die omkwamen in de Tweede Wereldoorlog, in steen gebeiteld en dus onvergetelijk.
Hier bijzondere, maar andere, ontmoetingen met bezoekers. Zoals die keer dat er twee mannen binnenkwamen en lang bij de plaquettes bleven staan kijken. Een van de mannen werd op een bepaald moment heel emtoioneel. Toen een van de gidsen informeerde of zij hem kon helpen, vroeg hij of de naam op de plaquette van de Süsskind was. Walter Süsskind was een va die Joodse Bergenaren. Een uit Duitsland afkomstige zakenman die voor de oorlog naar Nederland vluchtte. In 1942 werd hij, zoals zoveel andere Joden, verplicht om zich te melden in de Hollandse Schouwburg in Amsterdam en hij wist vandaaruit zo'n 600-800 kinderen met behulp van het verzet te redden van de kampen.Toen de gids dit bevestigde, bleek dat zijn moeder een van de kinderen was die gered was door Süsskind. Dit soort ontmoetingen maakt het voor een gids zo bijzonder om gasten rond te leiden in de synagoge.